«Ευτυχισμένε Μαραθώνα, τώρα σε νοιάζονται οι άνθρωποι πιο πολύ από πριν, τον επιφανή Αλκαΐδη καθώς κοιτάς…».
Στις αρχές της δεκαετίας του 170 μ.Χ., ο αθηναϊκός δήμος κατηγόρησε στον αυτοκράτορα τον Ηρώδη για τυραννική συμπεριφορά απέναντι στους Αθηναίους και πρόθεση συνομωσίας με τον Λούκιο Βήρο κατά του Μάρκου Αυρήλιου.
Λίγο μετά τον αναπάντεχο θάνατο του Λούκιου Βήρου στην Ασία, ο Ηρώδης Αττικός, σε ηλικία περίπου 70 ετών, δικάστηκε ενώπιον του αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου στο Sirmium της σημερινής Σερβίας (173/4 μ.Χ.). Σχεδόν χωρίς διάθεση υπεράσπισης του εαυτού του και απολογίας, ο Ηρώδης αθωώθηκε των κατηγοριών. Μάλιστα, ο Μάρκος Αυρήλιος μεσολάβησε στους Αθηναίους να συγχωρήσουν τον Ηρώδη Αττικό, για το κοινό καλό.
Μετά από σύντομη παραμονή του στο Ωρικόν της Χαονίας (σύγχρονο Orikon ή Pascha Liman στην Αλβανία), ο Ηρώδης επέστρεψε στην Αθήνα (175 μ.Χ.) τυγχάνοντας θριαμβευτικής υποδοχής από σύσσωμο τον αθηναϊκό δήμο στην Ελευσίνα.
Την υποδοχή του Ηρώδη που έλαβε χώρα στην Ιερά Οδό μας παραδίδει έμμετρη επιγραφή (IG II2 3606) που περισυλλέχθηκε το 1940 μέσα από στάβλο (χρησίμευε ως κατώφλι) στο Μπέη του Μαραθώνα και εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μαραθώνα.
Στην πεδιάδα της Θρίας, εκεί όπου οι ποταμοί Ρειτοί χύνονταν στη θάλασσα, ήταν παρόντες όλοι οι Αθηναίοι σε πομπή για να τον υποδεχτούν. Με προπομπό το άγαλμα της Αθηνάς, ακολουθούσαν οι ιερείς και οι ιέρειες με άγαλμα της Αφροδίτης, κατόπιν, χορωδία παιδιών ψάλλοντας ύμνους στον Ολύμπιο Δία, μετά οι έφηβοι Αθηναίοι λευκοντυμένοι, οι Αρειοπαγίτες, η βουλή των πεντακοσίων και, τέλος, οι υπόλοιποι κάτοικοι της πόλης – Αθηναίοι, ξένοι, απελεύθεροι και δούλοι. Από την άλλη πλευρά, ερχόταν να τους απαντήσει ο Ηρώδης, με οδηγό το άγαλμα του Διόνυσου και, πίσω του, τα αγάλματα της Δήμητρας και της Κόρης…
Ένα χρόνο μετά, ο Μάρκος Αυρήλιος και ο γιος του Κόμμοδος επισκέφθηκαν την Αθήνα και μυήθηκαν στα Ελευσίνια Μυστήρια με μυσταγωγό πιθανότατα τον ίδιο τον Ηρώδη.
