Από το βράδυ της Τετάρτης μέχρι σήμερα, όλοι είδαμε στις οθόνες μας τις απίστευτες εικόνες στο Καπιτώλιο και τους βανδαλισμούς των οπαδών του Τραμπ. Λίγοι όμως γνωρίζουμε ότι δημιουργός των καταπληκτικών τοιχογραφιών είναι ένας σπουδαίος ελληνικής καταγωγής ζωγράφος, ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης (1805-1880). Ήταν γιος του Σταύρου Μπρουμίδη από τα Φιλιατρά Μεσσηνίας (ο οποίος έφυγε για την Ιταλία κατά τη διάρκεια των Ορλωφικών το 1770 για να αποφύγει τους διωγμούς των Τούρκων) και της Ιταλίδας Anna Bionchini. Ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης γεννήθηκε στη Ρώμη το 1805 και σε μικρή ηλικία έδειξε το σπάνιο ταλέντο του στη ζωγραφική. Μαθήτευσε δίπλα σε διακεκριμένους ζωγράφους και το 1852 μετανάστευσε στις ΗΠΑ, όπου ξεκίνησε να ζωγραφίζει εικόνες σε εκκλησίες.
Το 1855 του ανατίθεται ο εξωραϊσμός του Καπιτωλίου. Ο Μπρουμίδης κλείνεται στο Καπιτώλιο. Επί 25 ολόκληρα χρόνια φιλοτέχνησε τον εσωτερικό χώρο της Ροτόντας του Αμερικανικού Καπιτωλίου, με εμφανείς τις επιρροές του από το έργο του Ραφαήλ και του Μιχαήλ Αγγέλου, αλλά και από τις ρομαντικές τάσεις της εποχής του.
Το σημαντικότερο έργο του στο Καπιτώλιο ήταν ο θόλος του, που περιλαμβάνει την κολοσσιαία «Αποθέωση του Ουάσιγκτον» αλλά και την εξίσου μνημειώδη ζωφόρο της «Αμερικανικής Ιστορίας», που φιλοξενεί αλληγορικές παραστάσεις από την ιστορία του αμερικανικού έθνους. Το συγκεκριμένο έργο είναι εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία και ο Ουάσιγκτον απεικονίζεται στον ουρανό, ντυμένος με μωβ ένδυμα. Δεξιά και αριστερά του στέκονται οι θεές Νίκη και Ελευθερία, ενώ περιτριγυρίζεται από μορφές όπως είναι η Αθηνά, ο Ήφαιστος, ο Ερμής και η Δήμητρα.
Το έργο στον θόλο θα παραμείνει μάλιστα ημιτελές, παρά τα 25 χρόνια που μπαινόβγαινε στο Καπιτώλιο ο ζωγράφος, κι αυτό γιατί του ανέθεταν διαρκώς νέα και επείγοντα έργα, όπως για παράδειγμα ήταν η Προεδρική Αίθουσα αλλά και οι διάδρομοι της Συγκλήτου, που θα μείνουν τελικά γνωστοί ως «Διάδρομοι Μπρουμίδη».
Εξίσου μνημειώδεις ήταν και οι παραστάσεις του για την «Ελευθερία και την Ένωση» στον προθάλαμο του Λευκού Οίκου. Επίσης, μεταξύ άλλων, από τα έργα του που ξεχωρίζουν στο Καπιτώλιο είναι η «Νομοθεσία» και η προσωπογραφία του Βενιαμίν Φραγκλίνου στην Προεδρική Αίθουσα, αλλά και η συνομιλία του Χριστόφορου Κολόμβου και της Ινδιάνας. Στον θόλο του Καπιτωλίου έχει επίσης ζωγραφίσει την θεά Αθηνά να συζητάει με τον Βενιαμίν Φραγκλίνο, με τον εφευρέτη του τηλεγράφου Μορς και με τον εφευρέτη του πρώτου ατμόπλοιου Φούλτον, σε μια αλληγορία τέχνης και γραμμάτων. Συνολικά, τοιχογράφησε πάνω από 1.500 τ.μ.
Για πολλά χρόνια παρέμεινε στην αφάνεια. Πέθανε πάμφτωχος και ακόμη και ο τάφος του παρέμεινε για 72 χρόνια ανεύρετος μέχρι που “ανακαλύφθηκε” το 1952. Παρά το μεγάλο ενδιαφέρον και την απήχηση που απολαμβάνει σήμερα το όνομά του, ο Μπρουμίδης παρέμεινε εν πολλοίς άγνωστος και ξεχασμένος.
Η επίσημη ξεναγός του Καπιτωλίου Myrtle Cheney Murdock ήταν αυτή που επιδόθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 σε μια γιγαντιαία εκστρατεία για την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος γύρω από τον Μπρουμίδη.
Τελικά, η συνεισφορά του Ελληνο-Ιταλο-Αμερικανού καλλιτέχνη αναγνωρίστηκε και με νόμο που ψήφισε το Κογκρέσο και υπέγραψε ο Πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο νεότερος την 1η Σεπτεμβρίου 2008, του απονεμήθηκε μεταθανάτια το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου. Από τους κριτικούς τέχνης πήρε το προσωνύμιο “Μιχαήλ Άγγελος των ΗΠΑ”.
